livres. lus. approuvés.
Bienvenue chez Bibliomania, le spécialiste en ligne du livre de seconde main
FR  •  NL
Panier
0
Kunst in België na 45
Relié / 446 pages / édition de 1983
langue(s) : néerlandais
éditeur : Mercatorfonds
ISBN : 9061531187
EAN : 9789061531180
dimensions : 350 (h) x 260 (l) x 49 (ép) mm
poids : 3520 grammes
Cet ouvrage n'est
pas disponible
actuellement sur
Bibliomania

commandez-le sur

à partir de EUR 97,85

Gegroet, Belgische kunst na 45! Gegroet kunstenaars, critici, verzamelaars, verhandelaars, ingedommelde en levenskrachtige, rijkgevulde en deficitaire musea en cultuurpaleizen. Weest gegroet door iemand die, net als gij, gelooft dat kleine landen grote cultuurdragers moeten zijn, bouwend aan het evenwicht tussen regionale verbondenheid en internationale aanspraak.

België was een van de eerste landen die ik bezocht, toen ik als jong directeur van de Berner Kunsthalle op zoek was naar alternatieven voor het ietwat afgetakelde Parijs en het te dure New York. Ik bereidde een retrospectieve van Auguste Herbin (bijna een Belg) voor, en had plannen voor een tentoonstelling over James Ensor - pas nu, twintig jaar later, is zij in Zürich dank zij de hulp van vele Belgische vrienden werkelijkheid geworden. Gedurende die twintig jaar hebben talrijke ontmoetingen in België zich als een waardevolle laag in mijn individuele mythevorming afgezet, 'Ie musée beige imaginaire' bevolkt door vrienden, kunstwerken en anekdoten, rijkelijk als de waterzooi, sprankelend als champagne uit fruitige Waalse broeikasdruiven en zwart en zwaar als antra-ciet. Het zijn de 'beignets chauds' van de herinnering, de oesters van het weerzien.

Ik zal mij ervoor hoeden, Zwitserse maatstaven aan te wenden voor uw zo contrasterende land met zijn zo contrasterende kunst, die zoveel aan de wijde hemel en de zware aarde te danken heeft: de uitstraling van de Alpen in onze hersenen, de magnetische anomalieën van onze streken in onze lichaamssappen wil ik allerminst, als kazen of horloges, naar Vlaanderen en Wallonië exporteren.

Maar de eenzame reiziger neemt niet alleen dingen in zich op, hij brengt ook iets mee: en uit die wisselwerking groeien de voorliefdes, ontstaan de vibraties, de 'Correspondances'. Baudelaire hield niet van Brussel en van België, al was dit het enige land waar hij, de vervolgde, zonder vrees voor de censuur kon wonen.

Het enige land ook waar de hermetische gloed van een Mallarmé scheppend kon voortbestaan tot hij verder uitgewerkt werd, geraffineerd en voorstads, naïef en gelovig, door de helaas te vroeg gestorven Marcel Broodthaers. Met zijn subtiele strategie in de bevraging van de beelden en in de creatie van zijn beheerst-rijkelijke decors vertoont hij, volgens mij, alle kwaliteiten van de grote zoon van een klein land. Hij werkte verder uit wat Magritte aan beeld-inventie schilderde.

Ook hem mocht ik nog meemaken, zoals hij gefascineerd en hoffelijk een blauwe plek, die mevrouw Krebs tijdens de jacht door de terugslag van het geweer op de bovenarm had opgelopen, gedurende het ganse gesprek onderzocht. Ook ik, de druk bereisde, moest het toegeven: alleen in België zulke grote blauwe plek te hebben gezien. Van de jacht naar de krokodil en de alligator: en daar heb je de associatie met het vliegen naar warme landen. Ik groet u, Panamarenko, geniale knutselaar en uitvinder, en ik dank u voor uw vliegmachines en lucht-schepen en voor de mooie namiddagen in de tenen draagkorf boven ingebeelde oerwouden waarin Howard Hughes, de ontmaagder genaamd, bezitter van de Panamerican en half Las Vegas, langzaam en geheimzinnig aan uittering stierf.

Warme landen: ik herinner mij nog die fantastische delegatie van een eerst niet te situeren klein land - ik tipte aanvankelijk op Tirol, Luxemburg of Andorra -op de eerste rij bij de voorstelling door het Noordvietnamees openluchttheater op een steenworp afstand van het Amerikaanse garnizoen van Guantanamo op Cuba: twee breedgeschouderde afgevaardigden in nationale klederdracht met hoofddeksels als begijnen, maar met rauwe van bols doortrokken stemmen. Het waren uw leeuwen van het Ministerie van Cultuur en van het Paleis voor Schone Kunsten, Emile Langui en Robert Giron, die om zich te beschutten tegen de felle zon de kussenslopen uit de toerauto over hun hoofd getrokken hadden. En de weekends bij Bertie Urvater, in het labyrint van zijn met kunst afgeladen huis, de lange namiddagen in de Klee-zaal waar in lengte van uren alle bezitters van geheime telefoonnummers voorbij defileerden- tot nut van de jonge conservators -of, morgenstond heeft eerste-ministers en ministers van Buitenlandse Zaken in de mond, de ontmoeting met Paul-Henri Spaak op weg van de douche naar de slaapkamer, die het onderzoek van een Magritte slechts kort onderbrak voor een vriendelijke Europese groet. En uiteraard de Belgische verzamelaars, alles over elkaar wetend maar niets zeggend, samen aankopend maar het evenbeeld ignorerend, die in uw brede, witte bakstenen huizen de beeld geworden lessen bewaard en gekoesterd hebt als delicatessen. En het warme enthousiasme in de 'Moulin Rose', de rijke vindplaats. Voor mij groeit de boezem van Waterloo steeds hoger,
[...]
rechercher des articles similaires par catégorie
rechercher des articles similaires par thème: