Daar ze getuigen zijn van de filosofische en godsdienstige overtuigingen, van de sociale status en van de diverse kunststromingen vormen de begraafplaatsen een patrimonium dat gevrijwaard dient te worden.

Om redenen van volksgezondheid en wegens plaatsgebrek werd de intro muros begraving verboden door het Edict uit 1784 van keizer Jozef II en werden er nieuwe rustvelden aangelegd in gemeenten gelegen buiten de tweede omwalling. Gedurende de tweede helft van de I9de eeuw werden er, naar het voorbeeld van Père-Lachaise in Parijs, begraafplaatsen aangelegd met vele luisterrijke monumenten ter glorie van de meest vermaarde overleden burgers, zoals in Laken en Elsene.