Het fort Eben-Emael was en is nog steeds militair terrein. Tot nu toe was een bezoek aan het fort alleen mogelijk met speciaal verlof van de militaire Commandant van de Provincie Luik.

Begin 1986 kwamen er signalen, dat de militaire overheid bereid was, het fort open te stellen voor algemene bezoeken. Deze bezoeken zouden dan georganiseerd en uitgevoerd moeten worden door een burgerlijke instantie. Daartoe werd opgericht de Vereniging Zonder Winstgevend Doel « Fort Eben-Emael », waarin leden van de « Amicale du fort d’Eben-Emael», leden van het « Centre Liégeois d’Histoire et d’Archéologie Militaire » en andere geschiedkundige genootschappen, en enige particulieren zich verenigden.

De doelstelling van F.E.E. is om de sporen van het verleden rond het fort te verzamelen, te bewaren, en door te geven aan het nageslacht. In eerste instantie beoogt F.E.E. het fort voor bezoek toegankelijk te maken en in tweede instantie diverse herstellingen uit te voeren.

Op 15 januari 1988 kwam de definitieve toestemming van de militaire overheid en kon F.E.E. daadwerkelijk tot actie overgaan met als resultaat: uw bezoek van vandaag aan het fort.

Het fort is geclasseerd als een beschermd monument, zowel het interieur alsook de buitenkant, waar de natuur gedurende meer dan 50 jaar ongestoord haar gang heeft kunnen gaan.

Een speciaal woord van dank wil ik richten tot de Heer Charles Tihon, de conservator van de « Réserve Naturelle et Ornithologique de la Montagne Saint-Pierre », die toestemming gaf om gebruik te maken van zijn zeer vakkundig artikel uit 1986 over de geschiedenis van de St.-Pietersberg, waarvan Hoofdstuk XI een uittreksel is.