In deze veldgids zijn alle gewervelde land dieren van West- en MiddenEuropa beschreven. Niet behandeld zijn de vogels, die reeds eerder in deze reeks natuurgidsen aan bod kwamen. Wel opgenomen zijn de soorten van de robbenfamilie, die een groot deel van hun leven in het water doorbrengen, en enkele ongewervelde bodemdieren, namelijk de regenwormen en de slakken, die in de andere veldgidsen van deze serie nog niet waren opgenomen.

Op de regenwormen en de slakken na behoren alle in dit boek beschreven diersoorten tol een van de drie volgende klassen: Zoogdieren, Reptielen en Amfibieën. Deze drie klassen hebben tijdens hun evolutie verschil lende manieren van energiegebruik en voortplanting ontwikkeld.

De zoogdieren, met inbegrip van de mens, hebben een behaard lichaam en zogen hun jongen. Evenals de vogels zijn ze warmbloe dig, wat inhoudt dat hun lichaamstemperatuur gewoonlijk hoger is dan de temperatuur van de omgeving (meestal 32-40’C). Doordat ze in staat zijn hun lichaamstemperatuur zeil te regelen, kunnen zoogdieren op elk moment van de dag en in elk jaargetijde actief zijn. Spieren, zenuwen en de spijsvertering functioneren beter bij hogere temperaturen; zoogdieren moeten een bepaalde lichaamstemperatuur hebben, willen hun lichaamsfuncties optimaal werken.

Tot de amfibieën behoren dieren zoals kikkers, padden en salamanders. Ze bezitten een tere, vochtige huid, waardoorheen ze onder water zuurstof op kunnen nemen; boven water ademen ze via de mond en de neusopening. Op het land zoeken ze vochtige plaatsen op om uitdroging tegen te gaan. In het voorjaar zoeken ze voor de voortplanting het water op. Ze leggen eieren waaruit larven komen. De eerste paar weken leven deze volledig ondergedoken, waarna ze geleidelijk metamorfoseren en een miniatuur uitgave van de ouderdieren worden. Ze zoeken dan meestal het land op.

Reptielen zijn dieren met een droge, geschubde huid, zoals hagedissen en slangen. Ze bezitten longen en nemen lucht op, net als de zoogdieren, maar produceren geen melk voor hun jongen. Sommige soorten leggen eieren, maar andere zijn eierlevendbarend, d.w.z. dat ze eieren produceren, maar dat deze uitkomen vlak voordat ze het lichaam van het wijfje verlaten, zodat de jongen levend ter wereld komen.

Reptielen en amfibieën zijn koudbloedig; dit betekent dat hun lichaamstemperatuur afhankelijk is van de temperatuur van de om-geving. Ze zijn pas volledig actief wanneer warmte van buitenaf hun lichaamstemperatuur voldoende heeft opgevoerd - meestal lot 25-32’C.

Plantenetende dieren worden herbivoren genoemd. Sommige, zoals het edelhert, zijn volledig herbivoor, terwijl andere, zoals eekhoorns, ook vogeleieren niet versmaden. Dieren die uitsluitend vlees eten, noemt men

carnivoren, bieren die, afhankelijk van het ge-bodene, nu eens vlees en dan weer planten eten, worden omnivoren genoemd en insek teneters insektivoren.