Vandaag rijden in Vlaanderen alleen nog trams in Antwerpen, Gent en evenwijdig met de Noordzee. Dat was ooit anders. Tot 1955 had Vlaanderen een van de dichtste tramnetten ter wereld. Zelfs heel kleine dorpen hadden hun tram. Tot de bus haar intrede maakte.

Met de 'verbussing' van Vlaanderen - die tussen 1955 en 1970 haar hoogtepunt kende met het verdwijnen van het Buurtspoorwegennet -belandde heel wat trammaterieel onder de slopershamer. Enkele tram liefhebbers konden dat niet langer aanzien en richtten in 1961 een vereniging op. Hun doel was trams te bewaren die kenmerkend waren voor de evolutie van het trammaterieel.

De vervoerbedrijven van toen beschouwden hen als zonderlingen. Maar dankzij die 'zonderlingen' beschikt Vlaanderen vandaag wel over een waardevolle collectie trams en bussen. Want ja, uiteindelijk werden ook bijzondere bussen verzameld.

Het resultaat van die verzameldrang - ruim dertig tramvoertuigen en meer dan twintig bussen - is te bewonderen in de beschermde tramloods Groenenhoek in Berchem. Bij bijzondere gelegenheden kan veel van het zorgvuldig gerestaureerde rijdend erfgoed zelfs weer de straat op.

Dit boek geeft u wat meer achtergrond bij de bijzondere collectie van het Vlaams Tram- en Autobusmuseum (Vlatam) en laat u kennismaken met de mijlpalen in de geschiedenis van het stadsen streekvervoer in Vlaanderen.