livres. lus. approuvés.
Bienvenue chez Bibliomania, le spécialiste en ligne du livre de seconde main
FR  •  NL
Panier
0
Tremelore 1900 : Mensen in hun landschap
Relié / 168 pages / édition de 1981
langue(s) : néerlandais
éditeur : A compte d'auteur
dimensions : 312 (h) x 220 (l) x 17 (ép) mm
poids : 1005 grammes
Cet ouvrage n'est
pas disponible
actuellement sur
Bibliomania
TREMELORE biedt in hoofdzaak foto 's. In de eerste plaats een kijkboek, met beelden van vroeger en landschappen van nu. Dit allemaal over Tremelo. Een fraai dorp, ook nu nog. Natuurlijke uitzichten met veel afwisseling. Toch is al veel verloren gegaan. En die aantasting gaat dagelijks verder.

De echte, zo typische dorps-figuren, met hun beperkte wereld van wijk of gehucht, verdwijnen uit het dorpsbeeld. De vertellers van die tijd verlaten ons voor goed.

De mens van nu leeft totaal anders. Hij voelt zich nog nauwelijks gelukkig binnen de grenzen van het eigen landschap. Dat wordt als te eng gezien. Dus neemt hij de auto en gaat andere horizonten verkennen. Vroeger kwamen vele jongens voor het eerst van hun leven in Haacht, toen ze daar moesten gaan loten.

Dit boek wil een poging zijn om blijvend iets vast te houden. Over het oude Tremelo, het geboortedorp dat we liefhebben. Daarover bestaan tot nu toe maar heel weinig publikaties. Nochtans is de geschiedenis van deze bevolking uniek, zowel sociaal, historisch als landschappelijk. Het opzoekings-werk staat nog in kinderschoenen. Daarvoor moet meer belangstelling groeien.

Dit beeldenboek toont hoe het hier vroeger was. Het kan aanzetten tot vergelijken, met wat er nu in de plaats kwam. Zo groeit het besef hoe het allemaal veranderde.

Zo voelt men aan dat ook een stuk van het schone en waardevolle verloren ging.

In dit boek een brede waaier van foto’s en ansichtkaarten, vastgelegd tientallen járen geleden.

Met landschappen, met dorps-figuren, met dokumenten. Daarnaast ook zeldzame dingen, die nu nog te vinden zijn. De allerlaatste monumenten, die stormen van allerlei aard trotseerden. Ze moesten erbij, omdat hun verdere overlevingskans zo klein is geworden. Geen landschap meer of het is sterk vertekend. Nog enkele witgekalkte huisjes slechts, nog een
handvol oude bakstenen hoeven.

De bewoners ervan zijn bejaard en leven van herinneringen. Zij vulden mee dit boek.

Het kommentaar komt van hen, van nog levende of pas de voorbije járen overleden dorpsgenoten. Wat zij vertelden is even kostbaar als de foto ’s. Het ene blijft onafscheidelijk met het andere verbonden. Het stramien van dit werk kon niet nauwkeuriger worden omlijnd. Zovele aspekten komen aan bod, van de meest verscheiden aard, uit alle gehuchten van het vroegere Tremelo, uit het gewone van elke dag.

Geniet af en toe eens van die gans andere wereld. En besef dat we nu leven op datzelfde stukje grond. Enkele tientallen járen geleden slechts, zag het er gans anders uit. Het leven was harder en het spook der armoede dwaalde rond. Maar ’t had ook schone kanten. Van die dingen waarop we jaloers kunnen zijn. Het zijn nog slechts herinneringen. Dit boek wil er enkele vastleggen, als uiting van een stukje liefde tot de geboortegrond. Als illustratie werd voor een ruim deel geput uit een unieke verzameling. Uniek en origineel zijn juiste termen, want het gaat hier om 350 close-up-foto’s van Tremelonaars. Daarenboven stammen ze uit een tijd, toen fotograferen nog een zeldzaamheid was.

Deze foto’s waren gehecht aan oorlogspaspoorten in 1914-18. Duidelijk blijkt dat een groot aantal inwoners zich bij die gelegenheid voor het eerst lieten fotograferen. Niet allen gingen zich omkleden om naar de fotograaf te gaan. Zulks leverde merkwaardige resultaten op, onder vorm vad typen uit het landschap gegrepen.

Deze foto 's zijn stuk voor stuk relikwieën. Ze kwamen voor op een identiteitskaart, gedurende die bange oorlogsjaren door de bezitter gedragen. Niet te verwonderen dat ze na de wapenstilstand soms wat gehavend te voorschijn kwamen.

De best bewaarde worden in dit boek afgedrukt.

Een woord van dank aan de vroegere gemeentesekretaris Eelix Feyaerts, aan zijn dochters wijlen Leonie en Mathilda, en aan mevr. Moelants-Haegemans, door wier toedoen deze verzameling voor het nageslacht kon gevrijwaard blijven. Geen enkele foto droeg een naam. De identifikatie gebeurde de laatste acht jaar. Dank aan de velen die hier de noodzakelijke gegevens verstrekten. Het was een enorm werk. Mo gel ijk slopen er toch nog enkele identifikatiefouten in. Hiervoor dan wel onze verontschuldigingen.
rechercher des articles similaires par catégorie
rechercher des articles similaires par thème: