Wie Alphonse Duwel kent, weet dat híj een heel bedrijvige mens is, die enorm cezaa' s ze: e.en met de varenden gemeenschap.

Opgegroeid in een schippersgezin aan boord is hij zoals de meeste schippers- -zee- -aarde

schippersschool geweest. Wat ook concreet inhield dat hij op internaat moes: .am .e' Da schooltijd was van korte duur, maar het bijleren zat hem in het bloed. Leergierig als hij was, is r _ als aa- are autodidact zich in heel veel gaan bijscholen.

Zijn echtgenote Denise Renquin komt uit de trekkende bevolking van de kermismense" laar altijd heeft zij haar man gestimuleerd om bij te scholen waar hij maar kon. Zijn veelzijdige interesse se~ nem ook een grote bekendheid gegeven in de varende gemeenschap.

Zo heeft hij o.a. meegedaan aan de examens georganiseerd door de Stad Antwerpen om ie bevorderen tot Sleepbootkapitein, waar hij met heel veel zelfstudie ridderlijk in geslaagd is.

Zijn actieve leven heeft hij dan ook doorgebracht op de “Antwerpse Togers” (Sleepboten)

Maar ook zijn sociaal gevoel, die wel een typische eigenschap is van de varende gemeenschap, bracht hem in contact met het verenigingsleven en het Apostolaat der Schippers in België.

Hij wordt zelfs redactielid van “Ons Roer”, het christelijke tijdschrift van de Belgische Binnenvaart. Tal van artikels heeft hij gepleegd in “Ons Roer” en in de “Schippersbode” (het parochieblad van de varende gemeenschap in Antwerpen). Opzoekingswerk, naslagwerk om toch maar de juiste data en de juiste namen te vinden bij de juiste gebeurtenissen was voor hem haast verworden tot een hobby. Het moest voor hem historisch beantwoorden aan de realiteit.

Op latere leeftijd gaat hij zich nog bekwamen in schilderen, en ligt hij mee aan de basis van de

tentoonstelling “Schippers Scheppen Schoonheid”, waarin de varende gemeenschap alle hobbywerken kan tentoonstellen. Zijn kunstminnende ziel komt hier sterk naar boven.

Maar ook de computer gaat hem als gepensioneerde ter harte en duchtig worden er weer lessen gevolgd om dat onder de knie te krijgen.

Dank zij zijn veelzijdige interesse, zijn vlotte pen en zijn goede contacten met gans de varende

gemeenschap kunnen wij vandaag genieten van een relaas van 50 jaar Kerkschip in de haven van Antwerpen.

Wij willen hem dan ook langs deze weg alle eer bewijzen die hem toekomt door gewoon te zeggen: “Alphonse, dank u wel dat u dit alles hebt genoteerd en bijeengeschreven tot een boeiend relaas van 50 jaar sprankelend leven in de Binnenvaart in België.”