Helmut Ortner beschrijft de onthutsende geschiedenis van daders, slachtoffers en omstanders in Hitler-Duitsland. Het zijn schokkende bewijsstukken van een genadeloos tijdperk - en van de beschamende nalatigheden van de naoorlogse Duitse justitie. Hiermee laadde Duitsland een tweede schuld op zich.

Waren de daders van de nationaalsocialistische waanzin beestachtige lieden, marionetten, onverschillige bureaucraten of willoze radertjes, daders uit ideologische overtuiging of gewone criminelen? Na 1945 werden hun praktijken vergoelijkt en toonde men 'begrip'. Oud-nazi's maakten carrière als rechter, hoogleraar, arts of politicus. Hun slachtoffers werden vergeten, verdrongen of genegeerd.

In dit boek staan nationaal-socialistische daders centraal. Zoals concentratiekampbewaker Arnold Strippel, Wehrmachtrechter Erich Schwinge en Volksgerechtshofpresident Roland Freisler en beul Johann Reichhart.

Vijf dossiers: teksten en documenten die indringend getuigen van een genadeloos tijdperk en die de vraag opwerpen: in hoeverre resteert na de collectieve barbarij een individuele, hoogstpersoonlijke schuld?