In de inleiding tot de vierde druk van zijn boek wees Amand De Lattin op het feit dat een levende stad als Antwerpen geen stilstand kent en dat haar beeld zich voortdurend wijzigt. Dat was in 1955. Vanzelfsprekend is in de twintig jaar die sindsdien zijn verlopen het stadsbeeld verder geëvolueerd. Doorheen Oud Antwerpen heeft als betrouwbare spiegel van dat beeld - betrouwbaar door de juistheid van de informatie en aantrekkelijk door de keurige illustratie - steeds veel lezers geboeid, niet alleen Antwerpenaars. Dit boek is immers volgens een interessante formule opgebouwd waardoor het én gids én inventaris wordt. Een herdruk zal dan ook uiterst welkom zijn, het boek zal zijn oude en nieuwe lezers in staat stellen te ontdekken hoe het intussen met Oud-Antwerpen is verlopen: Wat verdwenen is, en wat gerestaureerd werd nu men overal spreekt over de "toekomst van ons verleden". Wie zich interesseert voor de geschiedenis van zijn stad vindt in dit boek een degelijk houvast. De zorg om het leefmilieu en om het behoud van oude stadskernen bekommert velen, en publicaties over eigen stad en milieu vinden een ruim publiek. Daarom werd het tijd dat een waardevol document als Doorheen Oud Antwerpen weerom ter beschikking van het publiek kwam.