‘Puur geluk en verdriet vind je alleen in de stations', schreef de Franse dichter en schrijver Anatole France, die in 1921 de Nobelprijs Literatuur won. Dit is ook vandaag nog zo.

Meer dan ooit zijn stations sexy. Steden en gemeenten herontdekken het station en willen het weer optimaal in het stadsweefsel integreren. Net als vroeger, toen de trein vrijwel een monopolie had in het vervoer van personen en goederen. De Spoorwegen maken van hun grote stations trefpunten. Je kunt er de trein nemen, vrienden ontmoeten, een kopje koffie drinken en een hapje eten, boodschappen doen, verliefd worden ...

In woord en beeld reizen we langs 33 Belgische stations. Een reis in het verleden, in het heden en naar de toekomst. Wist je dat Brugge al aan zijn derde station toe is? En dat het eerste van de drie nog altijd in Ronse te bewonderen valt? Dat in Lier het ‘levergeelzieke station-neken’ staat en dat 40 miljoen euro wordt geïnvesteerd in het station van Roeselare en omgeving? Dat Brussel-Centraal ontworpen werd door Victor Horta en dat het Brusselse Gewest liefst negen beschermde stations bezit? We bezoeken de stations van Turnhout, Mechelen (waar in 1835 de eerste reizigerstrein op het Europese vasteland arriveerde), Sint-Niklaas en uiteraard ook Antwerpen-Centraal, het mooiste station ter wereld.

We sporen tot in Oostende, dat een hele tijd twee stations had, ‘Stad’ en ‘Kaai’. Ze lagen op een zucht van elkaar. We stoppen in Gent-Sint-Pieters met zijn middeleeuwse kenmerken en het indrukwekkende Luik-Guillemins van de Spaanse sterarchitect Calatrava. We pauseren in het station van Aalst dat in 1856 door de latere koning Leopold II werd ingewijd. De stations van Leuven, Tienen, Tongeren, Hasselt, we vertellen er u alles over, en ook Oudenaarde en Kortrijk zijn haltes op onze reis. Af en toe nemen we ’t ervan en gaan we rustig zitten, bij een kopje koffie. Verdriet? Neen hoor, puur geluk.