Dit is de lang verwachte eerste moderne biografie van Guido Gezelle, ruim negentig jaar na zijn dood. De geniale man, die tijdens zijn leven een raadsel was voor zijn familie, zijn kerkelijke overheden, zijn vrienden en relaties, is in ‘Mijnheer Gezelle’ beschreven op een wijze die hem, eindelijk, tot ons brengt zoals hij in een wonderlijk bestaan geweest moet zijn. ‘Mijnheer Gezelle’ heette hij voor zijn studenten, voor zijn parochianen en voor de vele maatschappelijke kringen waarin hij optrad. Hij was een mijnheer in de zin van een persoonlijkheid, zoals ook van kranten gezegd wordt dat ze ‘een mijnheer’ zijn: een unieke verschijning. Als journalist ontwierp Gezelle trouwens in zijn verschillende bladen een, de eigen toon zettende stijl die hem de redactie kon doen voorstellen als een ‘mijnheer’.

Dit boek plaatst hem midden in zijn tijd, in de samenleving en in de kerk waarvan hij deel uitmaakte. Zijn levensomstandigheden worden steeds in de bredere context geplaatst van de bewogen negentiende eeuw.

Het is geen hagiografie, maar een vrijmoedige, kritische levensbeschrijving door een auteur die zijn leven lang is omgegaan met het werk. Zelf dichter en journalist en nauw betrokken bij kerkelijke omstandigheden en ontwikkelingen, heeft Michel van der Plas de geestelijke bagage, die voor een Gezelle-biografie onontbeerlijk is.